ACTUEEL

Openlijke blijk van medeleven aan oud-minister Koen Geens

Geachte professor Geens,

Ik schrijf u om u mijn persoonlijk medeleven en mijn oprechte steun te betuigen in wat voor u als jurist, als professor, als politicus én als mens zonder twijfel erg moeilijke, ja harde tijden moeten zijn.

Jaren van uw leven heeft u, samen met een team van professoren en specialisten, gewijd aan de hervorming van justitie in het algemeen en aan de verregaande en fundamentele hervorming van wetboeken in het bijzonder. Van de Code Napoléon is vandaag geen sprake meer (behalve dan om historische casussen op te lossen) Het is nog niet helemààl ingeburgerd, maar in wezen werken we nu met de Code Geens. De voorbije 200 jaar waren geen groter inspanningen gedaan om, zoals u zelf schrijft op uw website, “het Burgerlijk Recht dichter bij de mensen en bij de hedendaagse samenleving” te brengen.

Terwijl de normale sterveling de vrijheid had zichzelf en zijn bestaan te vergeten op Facebook of Netflix, kon u – verplicht teksten na te lezen, vergaderingen te beleggen, uw team onverdroten aan te moedigen – slechts dromen van die bevrijdende oblivion.

En ja, we hebben het geweten. Nog steeds trachten we onszelf los te rukken van ons oude vertrouwde maar verouderde denkkader, proberen we de artikelen die we bijna feilloos konden citeren te resetten naar (de nummering van) uw Nieuw Burgerlijk Wetboek. En dan hebben we het nog niet gehad over al uw hervormingsverdiensten binnen andere rechtstakken. Een grootse prestatie, voorwaar!

Maar helaas. Hoe verdienstelijk ook, de vruchten van uw noeste arbeid zullen slechts een kort leven beschoren zijn.

Een mens moet soms zijn meerdere erkennen. En ja, die superieur is opgestaan in de gedaante van de genaamde Nathan Vandergunst, alias Acid. Een waarlijk genie op vele vlakken waarin u zijn gelijke niet bent, en helaas ook op juridisch vlak. En terwijl u het voorrecht heeft genoten een academische rechtenopleiding te volgen om zich vervolgens, in een assistentenmandaat waarin men dus is vrijgesteld om heelder dagen met recht bezig te zijn, tot doctor juris te bekwamen, is het bij Nathan allemaal vanzelf gekomen. Zijn inzichten zijn aangeboren. Hij hoefde geen enkele opleiding te volgen, heeft geen bibliotheken moeten raadplegen, had geen andere leraar node dan zichzelf.

Nathan – Acid – Vandergunst geeft aan de illuminatieleer van Augustinus een geheel nieuwe betekenis.

Ja, u bent de Salieri die in Acid zijn Mozart moet erkennen. En het valt logisch te verklaren. Terwijl u binnen het bestaande paradigma te werk bent gegaan, niet bij machte om echt fundamentele, ja radicale hervormingen door te voeren, komt Acid met totaal vernieuwende, buitenparadigmatische inzichten zonder weerga. In ‘uw’ recht was (ja verleden tijd, ik ga de harde waarheid niet uit de weg) de Napoleontische oorsprong nog herkenbaar. Niet zo bij Acid, die van de rechtsbeoefening een waar gesamtkunstwerk weet te maken. Op Hem heb ik altijd gewacht. Hij maakt van het recht een sensitieve beleving die mijn lichaam doet trillen van genot. En ja, daar bent u, met uw hink-stap-sprong, nooit toe in staat geweest – het spijt me u dat te moeten melden.

De Vlaamse rechtsfaculteit die hem als eerste weet te strikken voor een eredoctoraat en een levenslange leerstoel, zal zo’n voorsprong nemen dat elke andere naar de juridische oertijd wordt gekatapulteerd en blij mag zijn met een ingekaderd Acid-relikwie (zoals een gescheurd T-shirt of één Zijner snorharen).

Nochtans, maar dat zeggen we altijd bij geniale vondsten, zijn de inzichten van Nathan buitengewoon eenvoudig. U was, professor, te zeer gebonden aan de u aangeleerde termen en inzichten dat u blind was geworden voor het Ware Rechterlijke Licht. De Codex Acidius laat de Codex Justinianus, de Code Napoléon en dus ook de Code Geens helaas, in het niet(s) verdwijnen.

En vergis u niet. Nathan Vandergunst heeft niet alleen het materieel recht tot in de kern hervormd, ook de procedure is danig ingekort. Bovendien behoren een tekort aan personeel of middelen bij Justitie definitief tot de verleden tijd. Gerechtelijke achterstand is niet meer. Digitalisering is niet meer nodig! Hij maakt dat dit alles overbodig is geworden!

Staat u mij toe enkele krachtregels van het Jus Acidius, zoals Hij zelf ze mij geleerd heeft, hierbij (onder voorbehoud van latere verfijning uiteraard) weer te geven. Ik zou zeggen, zet u en laaf u aan het vleesgeworden Lux Juridica.

• Procedures worden afgeschaft. Ze zijn tijdrovend en dienen immers tot niets.
• De rechter heeft niet het laatste, maar slechts het voorlaatste woord. Het Laatste Oordeel komt Acid toe.
• Zijn Vonnissen en Arresten worden gewoon opgenomen en zijn te raadplegen via de gratis online databank youtube.be
• Als je een plotse onweerstaanbare drang hebt om naar Tomorrowland te gaan en eerst (veel te laat) hebt geprobeerd een toegangsticket hiervoor te bemachtigen, als je die pogingen filmt, en als ze niet lukken, ben je gerechtigd om illegaal toegang te nemen tot het festivalterrein. De onweerstaanbare drang en de mislukte poging vormen dus de ultieme verschoningsgrond! Geniaal, niet? Ik transponeer dat even naar een andere domein, met name dat de van het seksueel strafrecht. Als u (ik bedoel natuurlijk niet u, professor, maar “u” in abstracto) een onweerstaanbare drang tot seks voelt met een meisje dat u toevallig op straat ontmoet, en haar eerst vriendelijk heeft gevraagd om seks te hebben, en zij zegt neen, en als u het dan aan haar vader vraagt, en hij zegt ook neen, dan kan u zich gewoon aan haar vergrijpen. Immers: de onweerstaanbare drang en de mislukte poging legitimeren elke navolgende daad. Prachtig. Dit is de vereenvoudiging waar uw opvolger al jaren van droomt. Ik begrijp uw teleurstelling, dat u zelf niet tot dit inzicht bent gekomen! Let wel: de poging en het mislukken ervan moeten wel aangetoond kunnen worden. Er is geen rechtstak waarop deze principes niet kunnen worden toegepast. Een waar universeel inzicht.
• Maar er is meer. Als iemand is veroordeeld tot een straf, mag Acid publiekelijk verkondigen dat hij de veroordeelde bovenop zijn straf de tanden wil uitslaan. Hij is immers de Ultieme Groot-Inquisiteur, die Dostojevski onbewust voor ogen had toen hij dat hoofdstukje in de Gebroeders Karamazov schreef.

Uw voorzitter had hem al eerder ontdekt. En terecht! Hoeveel volgelingen had Jezus? Twaalf min of meer vast in dienst, en een paar honderd occasionele, maar alleen wanneer hij zijn foodtruck meehad. De filmpjes van Acid worden gemiddeld 450.000 keer bekeken! Hij sticht niet alleen een heel nieuw rechtsstelsel, maar een nieuwe religie. Acid biedt immers de totaaloplossing voor alles!

Geen klassenjustitie meer, je hoeft niet kunnen lezen of schrijven. Het Jus Acidius wordt gewoon geleerd door de filmpjes te bekijken. Gratis! Geen inschrijvingsgeld, geen monitoraten, geen semesterexamens! Ook al die vervelende bijkomstigheden zijn meteen overbodig. Vergeleken hiermee is de democratisering van het hoger onderwijs een exclusieve en kapitalistische démarche.

Uw verwezenlijkingen hielden slechts enkele jaren stand, en niet de verhoopte eeuwen. Het spijt me dit samen met u te moeten vaststellen.

Maar ik leef dus met u mee. Acid is gewoon de Herakles onder de juristen. Vergelijkt u zich niet met een halfgod, dat kan u slechts diep ongelukkig maken! U heeft intussen de leeftijd om een moestuin aan te leggen. Ik ben er, ietwat voortijdig, ook mee begonnen. (Het spreekt voor zich dat er in het Acid-universum geen rechters of advocaten van doen zijn). Dan maar Candide achterna. Op een dag ontdekt u dat een komkommer u troost kan bieden.

Met oprechte groeten

Stijn Verbist

PS: Beste Nathan, dit tekstje was satirisch bedoeld. U bent ongetwijfeld een heel verstandige kerel, maar ik vind wat u doet niet ok. U heeft een zeer grote invloed. Probeer die niet voor uzelf, maar voor iets goeds, iets constructiefs aan te wenden. Ga bijvoorbeeld rechten studeren. Ik denk oprecht dat dat iets voor u is, en we hebben goede juristen nodig. Steeds bereid tot gesprek overigens.