ACTUEEL

Al jarenlang klagen magistraten, advocaten, gerechtsdeurwaarders, rechtszoekenden… de onaanvaardbare verwaarlozing van Justitie aan. Al jarenlang viel hun oproep op een koude steen. Noch in de media, noch beleidsmatig werd hieraan de nodige, aanhoudende aandacht besteed. Politici zijn voornamelijk bezig met het verheerlijken van zichzelf en het verduisteren van hun opponenten. Media gaan hier niet alleen gretig in mee, zij zijn de ware poppenmeesters van dit spel. Dat er in dat kader een kamercommissie Justitie samenkomt over wat er die bewuste nacht in Kortrijk is gebeurd, is enigszins normaal (het belabberde verloop ervan verandert daar niets aan). Dat er voordien geen dringende kamercommissies Justitie zijn samengekomen tot de essentiële problemen van Justitie waren of zijn opgelost, is abnormaal. Alleen heb ik toen weinig commentatoren gehoord om daar verandering in te brengen. Binnen enkele dagen is de aandacht voor Justitie alweer gesmolten als sneeuw voor de zon. De verwaarlozing van Justitie is een nagel waarop men consequent en obstinaat moet blijven kloppen.

Bij de verdeling van ministerposten werd in het verleden vaak gehoord “met Justitie kan je niet scoren”. Daar wringt het schoentje. Intussen zijn we gewoon geraakt aan veroordelingen van de Belgische staat. Even een krantenkop, en het waait wel weer over. Maar niet voor slachtoffers, niet voor overbelaste dienaren van het gerecht, niet voor mensen die rechtzoeken. Wie is bereid tot stille dienstbaarheid? Wie is in staat om het moeilijke en verdroogde veld van Justitie te irrigeren? Wie kan de verschillende actoren van Justitie in beweging en in verbinding brengen, moed geven, inspireren en enthousiasmeren? En vooral te voorzien van de nodige middelen zodat ze niet het gevoel hebben dat ze dweilen met de kraan open?