ACTUEEL
Commotie over uitspraak in zaak-Acid: strafrechtspecialist wikt en weegt waarom Youtuber deze straf kreeg
- 23 februari 2024
- Bijdragen LinkedIn
Confessio
De manier waarop Sanda Dia gestorven is, vind ik walgelijk en verwerpelijk. (In 1999 was ik door een speling van het lot praeses geworden van de grootste Vlaamse studentenkring. Ik werd door StuBru geïnterviewd over studentendopen. Tot verbazing van de presentator (die had gedacht een voorstander van dopen te hebben gecontacteerd) sprak ik mijn uitdrukkelijke afkeer ervoor uit. Ik was ook zelf niet gedoopt…)
Op vonnissen en arresten moet kritiek mogelijk zijn. Kritiek op justitie moet mogelijk zijn. Uiteraard. (Ik heb me 17 jaar suf geschreven aan kritiek op vonnissen en arresten.)
Mensen mogen verontwaardigd zijn over rechterlijke uitspraken. (ik lees ook wel eens vonnissen of arresten waarvan ik denk: “man toch, dat kan toch niet waar zijn….)
Kritiek op Acid of begrip voor zijn veroordeling houdt niet in dat men de omstandigheden waarin Sanda Dia is gestorven minimaliseert.
Acid krijgt steun van een deel van de bevolking en van sommige journalisten en media. Dat is prima. Maar mag men ook kritiek uiten op Acid?
Mogelijk spreken veel mensen hun mening uit, maar het grootste deel van de bevolking zwijgt.
Een vonnis van een rechtbank is (ook) een juridische kwestie. Het lijkt niet verboden om een juridische kwestie in juridische termen uit te leggen, zoals een medische kwestie in medische termen wordt uitgelegd en een wiskundige kwestie in wiskundige termen.
Een onafhankelijk strafrechtspecialist: “Als je een werkstraf weigert, laat je de rechter natuurlijk niet veel keuze. Daarom heeft Acid een voorwaardelijke gevangenisstraf gekregen. Werkstraffen komen niet op het strafblad, maar gevangenisstraffen wel. Daarom hebben de Reuzegommers geen strafblad, maar Acid nu wel.”
Dit is geen kwestie tussen juristen en niet-juristen.
De democratische rechtsstaat is onvolmaakt, maar het alternatief is complete, destructieve chaos. De rechtsstaat is de ruggengraat van onze vrijheden (ook die van meningsuiting), van ons samenleven, van kunst en cultuur, van natuurbescherming, van economie, van welvaart, van sociale zekerheid…